26 Aralık 2010

Hoşçakal...

Senleyken zamanım durdu
Yanında huzurlu bir kedi gibiydim
Güvendeydim senin yanında
Sığındığım, sevdiğim bir limandın

Çok sevdim seni
Sonu baştan belli bir ilişkiydi...
Herşey yazılmıştı
Ve bize diyecek bir söz yoktu

Yıprattık çok
severken saygıyı yitirdik
Sevgiyi ve tutkuyu hiç kaybetmedik ama
Sürer mi sürerdi daha walla

Hangimiz sağ kalırdık bilmiyorum ama
Üzgünüm, senle olamadığım
Yapamadığım için için üzgünüm

İnsanın içi acır bilir misin ?
Haniii taaaa yüreğiii en deriniii
O acı her acıdan daha fenadır...
Sessiz kalırsın

Herşey donar ...
Acın bütün bedenine yansır...
Öyle acıyor içim...
Yok ya tarifi yok bunun

Bu acıyı ancak yaşayan bilir...

Hiç yorum yok: