Plan Yok...

Ne çok düşünüyoruz Allahımmm...
Gerçekten gerek var mı bu kadar düşünmeye ?
Ne zaman öğreneceğiz oluruna bırakmaları ve plansızlığı.... ?
Plansızlığı özlüyorum, aslında bilmiyorum böyle birşeyi. Bilmediğim bir şeyi özlemem ayrıca enteresan.
Olursa olur, amannnn beee, bırak yaaa demek istiyorum.Gününümüzün modası olan şu söz, moda ve doğru . Günümüzü yaşayalım. Yarın ve dün için yapabileceğimiz hiçbirşey yok. Ne kadar plan yapsakda olmuyor , olamıyor. Kendi planlılığım çocuğuma yansıtmışım. Daha 5 yaşında, ve günün planı yapılmadan çoçuk rahat edemiyor. Önünü görmek istiyor. Kendi pişmanlığımı şimdiki çocuğuma yansıtmışım. Şimdi ise günü yaşamayı öğrenip, çocuğuma öğretmem lazım.

Hayatımızı oluruna bırabilecek miyiz ? Bize bu kadar hedef koymalar öğretilmişken, nasıl yapacağız bunu ? Hedef, nasılı ve süresi... İş hayatımızdaki bu kadar öğreti bazen özel yaşantılarımıza ters tepiyor gibi geliyor. Kimi zaman iyi olsada, yaşamımızı iş gibi hedefler koyarak devam ediyoruz.