Yıldızım ...

İçimin acıdığı bir günün daha sonunda, fabrikadan çıkarken günün tüm yorgunluğu ile, o temiz ve güzel havaya düştüm. Nasıl bir ferahlıktı bu, içimin en derinlerine inen ... İster istemez gökyüzüne baktım birden... ve bir yıldızımın daha kaydığını gördüm. O gün kaydığı gibi ellerimden . O bulutlu havada nasılda gözükmüştü bana. Sersemlik icinde, alelacele dileğimi tuttum tam bitmesine yakın. Olur mu olmaz mı bilemem ama, o yıldızı hiç unutmayacağım.

Taksimi o kadar bekledim ki, gökyüzü, orası ve anılar hepsinin içine düştüm. Herşeyi bir anda orda yaşamaya başladım. Havayı içime çektikçe daha eskilere gittim. Hiç gelmesin istedim o taxi... O kadar güzeldi ki o anda hissettiklerim. Uzun zamandır bu kadar huzurlu olmamıştım. Böyle kısa anlar insanları ne güzel tazeliyor.

O kadar çok mutlu olunacak şey varken, üzülmek niye ki demi ?