7 Ocak 2008

Kördüğüm Çürükler...

İnsan karar vermezse çürüyor.
Çürümeninde çeşitleri var tabi.
Çok yavaş ve eziyet verici oluyor bu çürümeler. Kokması ise yıllar alıyor. Aslında, kokuyorda kokuyu duymak istemiyor insan. Hani nasıl daha geç çürütürüm diyor, diyor , diyor da… Bunu düşündükçe çürüdüğün farkına varmıyor.

Çürümek nasıl acı verir bilir misin ? İlk önce renk morumsu olur, sonra yeşile döner ( bu ara iyileştiğini sanırsın ) , gün geçtikçe kan oturdukça renk koyulaşır acıda artar, sızlar. İlaçlar iyi gelmez, acısını dindiremezsiniz, çürüğün. Taaaa zaman geçtikçe, o çürük kendi kendine küçülür ve kaybolur ve yeni çürüklere bedenin gebe kalana kadar.

Çürükleri iyileşmeyenlerin, kararsızlıkları ile çürükleri daha da büyüyor. Hiç bitmiyor ve bitmeyecek.

Her iyileştiğini sandığında, tekrar aynı yere vurulması, tekrar, tekrar vurulması, bitirir insanı. Hiç iyileştiremez ve çürükler kördüğüm olur. Yıllar öyle sıkar ki, çıkamazsın, kıramazsın, kesemezsinde kördüğüm çürükleri.

Kalırsın oracıkta, tek başına ama çok kalabalık…

Hiç yorum yok: