29 Ocak 2008

Kararın Kararsızlığı...

Yıllar önce, kararımın bu kadar uzun süreceğini kim söylese inanmazdım.
Ne çok sevmişim ne çok değer vermişim. Sevince böyle sevinilmeli derdim hep. Halada derim bunu...
Sevince benim gibi seveceksin. Sonuna kadar... Yıllarını vereceksin. Üzüleceksin, çaba göstereceksin, inat edeceksin düzelecek diyeceksin... Zaman zaman oluruna bırakacaksın işleri.
Yıllar geçecek, değişen bir şey olmayacak. İçin acıyacak derinden ama ufak ufak, sonra o acı deşecek seni, kimseye inanamaz olacaksın, herkesten şüphe duyacaksın. Tüm hayatını etkilediğini sonradan farkedeceksin, farkına varmanın acısı ise daha fazla seni üzecek.
Yıllara mı acısan ? sevgine mi ? değerin değersizliğine mi ? bilemeyeceksin.
Bu bilinmezlerle kimselerle olamayacaksın. Çünkü kendini anlatmaktan yorulmuş olacaksın.
Ne sen kimselerle ne de kimseler senle uğraşmak istemeyecek. Yoracaksın insanlarıda kendinide. Emeğin anlamı senin için emeksizlik olacak.
Üzüleceksin hem de çok ... Hep tepecek acılar sana.

Taaaa kiii.... Kararının kararsızlığı son bulana kadar...

Hiç yorum yok: