Hikaye İşte - Bir Sene ...

Hayatıma gireli bir sene oldu…
Hayatımdan çıkman için kaç sene lazım…?
Tutunmalarım çok uzun oluyor, kopamıyorum. Sen çok küçüktün ve kötüydün, bana çok geç kalmıştın. Ama ben zamanın geç kalmasına bakmadan sana aşık oldum.
Sen ise , içinin yanıklığı ile, aşka çok uzaktın. Sessizlik istiyordun, ama sessiz kalamıyordun. Herşeyi bir bakışın anlatıyordu. Ya da ben mi anlattığını sanıyordum.
Nasıl bir sen yaratmıştım kafamda ki… Senden kopamadım… Oysa sen sen değilken… Sen yoktun aslında. Benim hayalim vardı. Gerçekleri düşündükçe bu aşkın imkansızlığı her seferinde yüzüme vuruyordu. Senin olduğun yerlere gitmek oralarda bulunmak benim için nasıl bir zevkti ama bunu sen asla bilmedin.
İçimi çok acıktın çok, sen asla kitabım değilken, olmazsın kitabım benim, nasıl yaptım seni kitabım anlamadım. Kendim ettim kendim buldum. Mutlu olmak istiyorum ama mutluluk sen değilsin, bunu bana asla veremeyecek kadar donuksun,ruhsuzsun…. Sadece bana karşı sanmıştım bunu, oysaki sen oymuşsun… Benim asla birlikte olmayacağımmışsın…
Çöplüğümde gezersen demiştin, ben çöplüğünde kaybolmak istemiştim senin oysaki … Bunu anlamadın hiçbir zaman ya da anlamak seni korkuttu ya da istemedin. Benim için hep meçhul kalacaksın… Bense bir o kadar açık…
Sen sessizliği sevdin, bense çığlığı … Senin sessizliğin beni dövdü ve bugün bittin…
HoşÇAKAL …
Söz ...