Anım Anımı Tutmaz...

Hep hüzünlü olduğum zamanlarda yazdığımı farkettim. Birçok kişi böyle yapıyor sanırım.
Şarkılar ve şiirlerin ne kadarı eglenceli ki ? Hepsinde bir aşk,hüzün,kırılmışlık,ayrılık ve tutku var...
Ama bugün ben çok huzurluyum. Ve huzurlu iken birşeyler karalamak istedim.
Kendimi anlatmak istiyorum.
Ben bir o kadar sakinken bir o kadar da heyecanlıyım. Anım anımı tutmaz. Ama ben bunun adını tutarsızlık, maymun iştahlılık demiyorum. Bu bir nevi duygularını hızlı yaşamak ve yaşatmak, anında görüntü diyorum. Kimi zaman çabuk parlarım ama çabuk unuturum. Kızgınlıkları çabuk unutuyorum. Çoğu zaman bana bu zarar versede, seviyorum bu huyumu.
Kendim çok önemliyimdir. Özelimdeki kişiler için tek olmak benim için önemlidir. Arkadaşlarımın, ailemin, sevdiklerimin söyledikleri benim için değerlidir. Onlara yardım etmeyi çok seviyorum kimi zaman gereksiz yerlerde ve zamanlarda bunu yapsamda, severek yapıyorum. Ne düşündükleri o kadar benim için önemli olmuyor. Çünkü ben o an , onu isteyerek yapmışımdır. Geriside boştur.
Haksızlara dayanamıyorum. Ve susmayı bilmiyorum. Kimi zaman çok kırıcı olabiliyorum. Egolarımı yenmek ile ilgili kendimce çalışmalar yapıyorum.
Duygularım anında, sesime, yazıma ve yüzüme yansır. Bu konuda da çalışıyorum.
Kendimin artı ve eskileri anlatmak hoşuma gidiyor. Ki bu insanlara kendini baştan anlatmak ve gizemin kalmaması olarak algılansada , benim sağım solum belli olmaz.

Her noktada ve her konuda kendimi ve başkalarını şaşırtacak kapasiteye sahibim...
Anım anıma tutmaz...
Sevdiklerime kolay gele...