Kim mi onlar 70-75 doğumlu olanlar …
Öylesine kararsız ki bu hayatlar… En çok depresyonda olanlarda günümüzde onlar.
Hem hayatlarını yaşamak istiyorlar doyasıya hem de toplum diyorlar. Her iki jenerasyon arasına öyle sıkışmışlar öyle sıkışmışlar ki. Her şey onlarda patlıyor. Anneleri gibi evinin kadını olmak isterken , günümüz kadını gibi aşklarını, heyecanlarını yaşamak istiyorlar. İkisinide yapamıyorlar ve karışıp kalıyorlar hayatın tam içinde…Öylece kalıyorlar…
Hep başkalarını düşünmek daha fazla öğretilmiş onlara. Kendilerinden önce başkalarını düşünmüşler. Büyüdüklerinde ise bunun böyle olmadığının farkına varmanın acısı ile ortada kalıyorlar.
En mükemmel kadın olmak istiyorlar. En iyi anne, eş, sevgili, iş kadını her şeyin en iyisi yani.
Bunun için çabalamaktan bıkmıyorlar.
Oysaki bunlardan biri hayatlarında eksik olsa ne olacak ki, hiçbirşey. Yaşları ilerledikçe, daha bir farkındalılıkları artıyor. O zaman geçmiş yıllarına acımaya başlıyorlar. Yine kendilerini suçluyorlar. Neden daha önceden düşünemedim diye…
Onlar ; aşkı yaşamayı seven ve sürekliliğine inanan çiçek anne-babaların çocukları.
Ne zaman bugünü yaşamayı öğrenecekler , ancak o zaman mutlu olabilecekler.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
Merhaba :) Blogun hayırlı uğurlu olsun :) Bu yazına bayıldım. 1973 doğumlu olarak benide yakından ilgilendiriyor çünkü. Anlattıkların o kadar doğru ki. Evde mükemmel olmak için uğraşıyoruz. İşte ona keza, harika eş, iyi anne ! Olabiliyormuyuz tartışılır ama bildiğim tek şey kendimiz olamıyoruz.
www.benimblog.com/calisananneolmak
Yorum Gönder